«Για το καλό μας»

Σε 31 μέρες λήγει η σύμβαση και αυτοι που μας οδηγησαν ως εδώ συνεταιριζονται για να μας τελειωσουν «για το καλο μας».

Το σωματείο άλλαξε επίσημα σε επιχειρησιακό απο το Φλεβάρη αλλα 5 μηνες μετα καμία κουβέντα ούτε για τη σύμβαση ούτε για όσα χάθηκαν σε μια νύχτα ( κεφαλαιο αλληλοβοήθειας, λογαριασμός νεότητας, συνταξιοδοτικό Cosmote). Τώρα έρχονται με κροκοδείλια δάκρυα να μας πουν οτι δεν συμφωνήσαν αλλα «μην ανησυχείτε γιατι η διοίκηση θα μας δώσει νέο πακέτο». Γιατι μετα απο σχεδόν ενα χρόνο, χωρίς όσα είχαμε κατακτήσει και παραμονές λήξης τις μετενέργειας (τελος Οκτωβρίου), θα υπογράψουν και λευκό χαρτί αρκεί να υπάρχει ΣΣΕ.

Δεν μπορούν , δεν θέλουν …. ΔΕΝ έχει σημασία πια.

Η ενωτική συνεργασία και μπορει και πάνω απο ολα θελει να εκπροσωπήσει τους συναδέλφους αξιοκρατικά απέναντι σε μια διοίκηση που τιμωρητικά μετατρέπει τις γραμματείες σε τεχνικούς πεδίου (ασχέτως ηλικίας, φυσικής-τεχνικής κατάρτισης) με σκοπό να τις ωθήσει σε προγραμμα εθελουσίας.

Καμία αντίδραση απο το σωματείο. Παραμονές εκλογών υπάρχουν σημαντικότερα θέματα! Προσπαθουν να βολέψουν τους υποψήφιους τους στα ξενοδοχεία του ΟΠΑΚΕ (σε αυτά που έπεσε το σύστημα και δεν πρόλαβε κανένας μας να κάνει αίτηση). Και φυσικά όλοι οι «τυχεροί» απο το συνοθύλευμα μπλε με πράσινους κόκκους.

Χρόνια τώρα, οι εργαζόμενοι προσπαθησαν να χτίσουν τείχη και να προστατεύσουν με εργασία, με αγώνες τα δικαιώματά τους. Σημερα ακουμε από τους ενωμένους διεκδικητές των απαλλαγών ότι τα γκρεμισανε. Και αυτοί ζητάνε την ψήφο μας. Για νά μπορέσουν να συνεχίσουν τη διάλυση όσων έχουν μείνει και αύριο. Θα δωσεις τη ψήφο σου εκεί που σου λέει ο φίλος, ο γνωστός, ο συγγενής ή θα προσπαθήσεις να διεκδικήσεις ένα καλύτερο μελλον; Δυστυχώς αυτή η νοοτροπία του βολέματος μας οδήγησε ως εδώ. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τακτική αφού με τους μόνιμα άεργους συνδικαλιστές δεν είδαμε προκοπή. Μόνο στα χέρια των εργαζομένων υπάρχει μέλλον για το σωματείο. Είναι η τελευταία μας ελπίδα να αλλάξουμε κάτι και θα τα καταφέρουμε.